Historia sztuki nowoczesnej polskiej 3105-LNWPL-W13
Wykład jest poświęcony historii sztuki polskiej od czasów
Stanisława Augusta do okresu II Rzeczpospolitej.
Uwzględnia wszystkie dziedziny sztuk plastycznych z
naciskiem na architekturę, malarstwo, rysunek i rzeźbę. Na
zajęciach zostaną przedstawione główne nurty i tendencje
w sztuce polskiej takie jak: klasycyzm, romantyzm,
historyzm, akademizm, realizm, impresjonizm,
symbolizm/modernizm i awangardy. Będą one ukazane na
tle historycznym, politycznym i kulturowym epoki, przy
uwzględnieniu przemian w dziedzinach literatury, filozofii,
teatru czy techniki. Studenci poznają twórczość wybranych
artystów, środowisk i grup artystycznych.
W zakresie malarstwa i rzeźby szczególnie istotny będzie
kontekst sztuki europejskiej – międzynarodowe kontakty
polskich twórców, ich wyjazdy i pobyty zagraniczne
służące wymianie koncepcji estetycznych. Omówione
zostaną instytucjonalne ramy sztuki tego okresu –
powstanie i funkcjonowanie szkolnictwa artystycznego,
wystaw i stowarzyszeń. Kolejnym problemem będą
przemiany w zakresie mecenatu, rynku sztuki oraz jej
publicznej recepcji i krytyki. W części poświęconej
architekturze oprócz kwestii estetycznych konwencji i ich
ideologicznych uwarunkowań prezentacja obejmuje
refleksję nad dokonującymi się w omawianym okresie
przemianami krajobrazu architektonicznego, urbanistyką,
konserwacją zabytków, a także zmieniającymi się
instytucjonalnymi ramami pracy architekta, szkolnictwem
architektonicznym.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student umie opisać sztukę polską omawianego okresu
identyfikując i wartościując zjawiska i problemy
szczególnie istotne. Potrafi rozpoznać, określić czas
powstania i autorstwo dzieł szczególnie ważnych. Ma
podstawową wiedzę w zakresie najważniejszych
artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk
od XVIII do 1939 r.
K_W02 zna podstawową terminologię historyczno-
artystyczną dotyczącą dzieł sztuki, w szczególności w
zakresie przyporządkowywania konkretnych prac
poszczególnym nurtom i tendencjom w sztuce
nowoczesnej polskiej;
K_W03 ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu
historii sztuki nowoczesnej polskiej, obejmującą dzieje,
teorię i
metodologię dyscypliny;
K_W04 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z
zakresu historii sztuki nowoczesnej polskiej w ujęciu
chronologicznym, tematycznym i problemowym, w
zakresie najważniejszych
artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk;
K_W16 ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii
sztuki nowoczesnej polskiej z innymi dziedzinami nauki,
jak
historia, filozofia, antropologia, nauki społeczne i
polityczne, wiedza o kulturze, religii i literaturze.
Kryteria oceniania
Wykład zakończy się wspólnym egzaminem pisemnym, (z
częścią wizualną – rozpoznawanie i datowanie obiektów
oraz częścią opisową), z jedną wspólną oceną
Literatura
Architektura, wybór,opracowania ogólne:
J. Frycz, Restauracja i konserwacja zabytków architektury
w Polsce 1795-1918, Warszawa
1975.
T.S. Jaroszewski, Architektura doby Oświecenia w Polsce.
Nurty i odmiany, Wrocław 1971.
T.S. Jaroszewski, O siedzibach neogotyckich w Polsce,
Warszawa 1981
T.S. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności,
Warszawa 1996.
Dzieje architektury w Polsce, Kraków br. [wyd.
Kluszczyński]
S. Lorentz, A. Rottermund, Klasycyzm w Polsce,
Warszawa 1984 (wyd. 2: 1990).
A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce,
Warszawa 1988 (wyd. 4 poprawione i uzupełnione)
A.K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980 w
zarysie,Warszawa 1988.
M. Omilanowska, Kreacja – konstrukcja – rekonstrukcja.
Studia z architektury XIX-XX wieku, Warszawa 2016
K. Stefański, Architektura XIX wieku na ziemiach
polskich, Warszawa 2005.
J. Zachwatowicz, Architektura polska, Warszawa 1966.
Malarstwo, rzeźba, grafika:
K. Mikocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku. Od
klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów. Muzeum
Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993
S. Kozakiewicz, Malarstwo polskie. Oświecenie.
Klasycyzm. Romantyzm, Warszawa 1976
A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romantyzm.
Historyzm. Realizm, Warszawa 1989
J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa
2003
J. Malinowski, Imitacje świata. O polskim malarstwie i
krytyce artystycznej drugiej połowy XIX
wieku, Kraków 1987
M. Poprzęcka, Czas wyobrażony. O sposobach
opowiadania w polskim malarstwie XIX
wieku, Warszawa 1975
W. Juszczak, Malarstwo polskiego modernizmu, Gdańsk
2004
Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890–1914.
Katalog wystawy, pod. red. E. S. Charazińskiej i Ł.
Kossowskiego, MNW, Warszawa 1997
P. Szubert, Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku,
Warszawa 1995
I. Luba, Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo
polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa
2004
I. Luba, Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka
oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 2012
A. Sieradzka, Art Déco w Europie i w Polsce, Warszawa
1996
A. Turowski, Budowniczowie świata. Z dziejów
radykalnego modernizmu w sztuce polskiej, Kraków 2000
Wyprawa w dwudziestolecie, red. K. Nowakowska-Sito,
kat. wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie 2008,
Warszawa 2008
S. Czekalski, Awangarda i mit racjonalizacji. Fotomontaż
polski okresu dwudziestolecia
międzywojennego, Poznań 2000
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: