Słowo i wypowiedź 3007-L1B1SW
Podczas zajęć jest studenci zapoznają się z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi budowy wypowiedzi oraz jednostek leksykalnych, a także systematyzują i pogłębiają wiedzę na ten temat. Szczególny nacisk zostanie położony na takie zagadnienia, jak intonacja wypowiedzi w języku polskim, struktura tematyczno-rematyczna wypowiedzi, właściwości konotacyjne jednostek leksykalnych, oddziaływania składniowe, dyskusyjne zagadnienia dotyczące kategorii gramatycznych polszczyzny, analiza i synteza morfologiczna leksemów, słowotwórstwo jako sposób poszerzania słownictwa, granice morfologiczne wewnątrz wyrazów.
Zagadnienia te będą przedmiotem dyskusji podczas konwersatorium; studenci będą również samodzielnie analizowali wypowiedź, dzielili ją na mniejsze segmenty, w tym jednostki leksykalne oraz morfemy, a także określali prymarne i sekundarne funkcje tych elementów.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
• Rozpoznaje, opisuje i klasyfikuje jednostki gramatyczne i leksykalno-semantyczne języka polskiego .
• Rozpoznaje, definiuje i opisuje normy i standardy językowokomunikacyjne.
• Zna terminologię lingwistyczną stosowaną w logopedii.
Umiejętności
• Opisuje system języka polskiego i wykorzystać tę umiejętność w diagnozie logopedycznej.
• Wykorzystuje w podejmowanych zadaniach terapeutyczno-logopedycznych wiedzę w zakresie norm i standardów zachowań językowokomunikacyjnych.
Kompetencje społeczne
• Docenia wartość wiedzy, wypracowanej w różnych współpracujących ze sobą dziedzinach naukowych, stosowanej w logopedii.
• Nawiązuje empatyczny kontakt z pacjentem, przejawia pozytywną postawę w stosunku do osób przewlekle chorych; ma umiejętność rozumienia sytuacji emocjonalno-społecznej pacjenta i jego rodziny.
Kryteria oceniania
EP - egzamin pisemny
KO - kontrola obecności (dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności)
OA - ocena aktywności
Proj - projekt
Literatura
Bartmiński J., Nowosad-Bakalarczyk M., 2010, Prozodia, fonetyka, fonologia, Lublin.
Bednarek A., Grochowski M., 1993, Zadania z semantyki językoznawczej, Toruń (rozdział poświęcony strukturze tematyczno-rematycznej wypowiedzi).
Bogusławski A., 1959, O zasadach analizy morfologicznej, „Biuletyn PTJ", nr 18, s. 87-95.
Bogusławski A., 2010, Dwa studia z teorii fleksji, Warszawa (wybrane rozdziały).
Dukiewicz L., 1978, Intonacja wypowiedzi polskich, Wrocław.
GWJP 1998: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego, H. Wróbla, Warszawa.
K. Kowalik, 1997, Struktura morfonologiczna współczesnej polszczyzny, Kraków.
Słowo i wypowiedź I. Ćwiczenia do nauki o języku polskim, 2010, pod red. P. Sobotki i Z. Zaron, Warszawa.
Wróbel H., 2001, Gramatyka języka polskiego, Kraków.
Zaron Z., 2009, Problemy składni funkcjonalnej, Warszawa (rozdziały poświęcone strukturze wypowiedzi, oddziaływaniom składniowym, konotacji oraz różnicom między strukturami prostymi i złożonymi).
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: