Audiologia dla logopedów 3007-L1B1AL
Zapoznanie studentów z subiektywnymi i obiektywnymi metodami badań słuchu.
Zdobycie umiejętności dotyczących zasad i metod pracy
z dzieckiem z wadą słuchu.
Poznanie metod leczenia głębokiego niedosłuchu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza – student zna i rozumie:
• przyczyny, objawy oraz rodzaje uszkodzeń słuchu oraz definiuje podstawowe pojęcia z zakresu przedmiotu audiologia. Potrafi opisać metody diagnozowania niedosłuchu.
• zasady funkcjonowania implantu słuchowego, aparatu słuchowego, implantu Baha
• możliwości terapeutyczne stosowane w leczeniu zaburzeń narządu słuchu
• Posiada wiedzę dotycząca zaburzeń procesu komunikacji werbalnej u osób z zaburzeniami słuchu.
• ogólne zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury stosowanej w diagnostyce zaburzeń słuchu.
Umiejętności – student potrafi:
• samodzielnie zaplanować oraz przeprowadzić proces postępowania logopedycznego u osób z zaburzeniami głosu i mowy pochodzenia audiologicznego
• wykonać i zinterpretować badania audiometryczne
• zaplanować i wdrożyć postepowanie logopedyczne u osób z zaburzeniami narządu słuchu
• prowadzić dokumentacje medyczną procesu diagnostycznego - terapeutycznego i stosowanych metod rehabilitacji, służącą monitorowaniu efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy i słuchu.
• zrozumieć i uszanować uwarunkowania kulturowe osób niesłyszących.
Kompetencje społeczne – student jest gotów do:
• dbania o prestiż związany z wykonywaniem zawodu logopedy.
• współpracy z foniatrą, audiologiem oraz pracownikami administracyjnymi ochrony zdrowia w celu uzyskania jak najwyższych efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy.
• Przestrzegania tajemnicy zawodowej, praw pacjenta w tym prawa do rzetelnej informacji na temat proponowanego postępowania diagnostyczno – terapeutycznego
• Jest świadomy potrzeby kontynuacji nauki przez całe życie zawodowe w celu stałego uaktualniania wiedzy i umiejętności zawodowych.
Kryteria oceniania
Obecność na wykładach i ćwiczeniach – aktywny udział, zaliczenie teoretyczne i praktyczne ćwiczeń na ocenę.
Egzamin - min 51%
Literatura
Obowiązkowa:
1. „Wychowanie słuchowe” H. Rosier. Warszawa: IFiPS 1997.
2. „Wychowanie słuchowe: historia-metody-możliwości” A. Lowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe,Warszawa 1995.
3. Eckert U. (1997). Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących – surdopedagogika
4. Perier O. (1992). Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa. WSiP.
5. „Ćwiczenia słuchowe dla dzieci w wieku 1-6 lat” S. Schmid-Giovannini. PZG, Szczecin 1998.
6. „Listy o wychowaniu dziecka z wadą słuchu” John Tracy Clinic, red. Korzon A., Góralówna M. PZG, Warszawa 1995.
7. „Wychowanie słuchowe dzieci z wadą słuchu” Korzon A. Polski Komitet Audiofonologii, Katowice 1993.
8. „Wczesna diagnoza i terapia dzieci z wadą słuchu od 0 do 3 roku życia” Audiofonologia 2002 tom. XXI.
9. „Rozwój funkcji słuchowych u małego dziecka” Kurkowski Z. M. Audiofonologia 2003, 21, s. 23-33.
10. „Proces terapii małych dzieci z uszkodzonym słuchem” Bieńkowska K. Audiofonologia 2005, 28,s. 47-51.
Uzupełniająca:
1. „Otolaryngologia Kliniczna (1,2)” red. K. Niemczyk, D. Jurkiewicz, J. Składzień, C. Stankiewicz, W. Szyfter, Warszawa 2015
2. „Audiologia Kliniczna” red. M Śliwińska – Kowalska Łódź 2004
3. „Audiologia Kliniczna” red. A.Pruszewicz Poznań 2003
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: