Antropologia współczesności Czech 3005-KU6AWCZ
Zasadniczym celem przedmiotu jest ekscerpcja najistotniejszych elementów składowych współczesnych czeskich praktyk kulturowych (współczesność rozumiana będzie w tym wypadku jako okres od 2000 roku) z perspektywy antropologii kultury. Ponieważ świadomi jesteśmy nieciągłości, niejednorodności, rozwarstwiania a czasami przypadkowości procesów kulturowych we współczesnym świecie proponujemy 7 kręgów zagadnień (zakres tematów), z których w każdym roku akademickim zostanie wybrane jedno (ewentualnie dwa) do pogłębionej analizy podczas zajęć.
Wychodzimy z założenia (za Paulem Rabinowem i Anthonym Stavrianskisem opisanego w „Demands of the Day: On the Logic of Anthropological Inquiry”), że badania nad współczesnością posiadają trzy możliwe fazy: to, co obecne; to, co faktyczne; oraz to, co współczesne. Pierwsza odnosi się do o sytuacji zaobserwowanej przez badacza (zbieranie danych z terenu), druga to problematyzacja tego, co zaobserwowane, trzecia zaś to analiza antropologiczna. W konsekwencji wybrane zagadnienie zostanie wraz ze słuchaczami przeniesione na trzy pola refleksji od obserwacji (zbieranie danych), przez selekcję i kategoryzację (pole namysłu), do konceptualizacji (wiedza). Implikacją przyjętej perspektywy jest założony sposób pracy nad wybranymi zagadnieniami, innymi słowy forma zajęć. Przyjęliśmy, że najbardziej efektywna (zarówno dla słuchaczy, jak i dla prowadzącego) będzie forma laboratorium kulturoznawczego (nawiązując tym samym do takich badaczy jak Charles Peirce, Aby Warburg, a zwłaszcza Claude Lévi-Strauss). Przede wszystkim ze względu na otwartość, która gwarantuje stworzenie warunków, swoistej platformy do swobodnej wymiany refleksji, którą Aleksandra Kil, Jacek Małczyński, Dorota Wolska nazywają „współmyśleniem” („Ku laboratorium humanistycznemu”). „[…] współmyślność – piszą – nie jest stanem, lecz raczej momentem czy zbiorem takich momentów twórczej, efektywnej intelektualnej współpracy. Współmyślność jest przygodna, efemeryczna, zdarzeniowa, trudna do uchwycenia i nie ma gwarancji, że zawsze się uda. Ten rodzaj współpracy wymaga zaufania i chęci bezinteresownego dzielenia się wiedzą, jakkolwiek prostodusznie to brzmi”. Zespołowość (w zbieraniu danych i dyskusji nad nimi), intensywna wymiana refleksji zapewnia, że proces wydobywania wiedzy będzie przebiegał kolektywnie, we współpracy (współmyślności) prowadzącego i słuchaczy.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
1. Student będzie potrafił:
- definiować przedmiot i zakresu badań antropologii współczesności;
- posługiwać się podstawowymi kategoriami badawczymi antropologii w stosunku do współczesnych wydarzeń społecznych i politycznych kraju języka kierunkowego
- wyjaśnić mechanizmy wybranych zjawisk społecznych na materiale źródłowym kraju kierunkowego.
2. W stopniu pogłębionym pozna dominujące paradygmaty oraz perspektywy badawcze w naukach humanistycznych oraz zrozumie możliwość ich zastosowania we własnej działalności badawczej i profesjonalnej, związanej z badaniem kultury i języka krajów Słowiańszczyzny zachodniej i południowej.
3. Student będzie miał pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o terminologii oraz metodologii nauk podstawowych dla kulturoznawstwa, zwłaszcza antropologii oraz dowie się, jak je wykorzystać w samodzielnym badaniu zjawisk kulturowych, zwłaszcza w wybranym obszarze Słowiańszczyzny.
4. Student pozna bardzo dobrze realia społeczne i polityczne wybranego kraju słowiańskiego w odniesieniu do sytuacji w regionie oraz w Europie.
5. Student będzie posiadał pogłębioną wiedzę o funkcjonowaniu sfery publicznej oraz systemie symbolicznym wybranego kraju słowiańskiego z odniesieniem do podobnych zjawisk w regionie
UMIEJĘTNOŚCI
1.Student będzie potrafił
- dokonywać egzegezy tekstów źródłowych, w języku kraju, którego specjalizację podjął;
- dokonać interpretacji mechanizmów kierujących współczesnymi zachowaniami społecznymi z perspektywy antropologii;
- przygotować i obronić rozumowanie w oparciu o samodzielnie zebrane, zanalizowane i zintegrowane informacje;
- korzystać z dorobku kulturoznawstwa oraz nauk pokrewnych, twórczo nawiązywać do uznanych badań i szkół badawczych w procesie opracowania własnej tezy, obrony stanowiska czy uzasadnienia wniosków płynących z samodzielnie dokonywanej analizy współczesnych zjawisk kulturowych w wybranym obszarze Słowiańszczyzny zachodniej i południowej;
- korzystać z metod badawczych właściwych dla różnych dyscyplin obszaru nauk humanistycznych oraz w uzasadniony sposób dokonywać ich syntezy w wieloaspektowych badaniach kultury i języka wybranego kraju słowiańskiego;
- interpretować zjawiska współczesnego życia społecznego i politycznego w wybranym kraju słowiańskim w kontekście sytuacji w regionie, przy wykorzystaniu współczesnych teorii i badań kulturoznawczych.
2. W stopniu pogłębionym będzie posiadał wiedzę o zasadach analizy współczesnych tekstów kultury z różnych dziedzin praktyk kulturowych oraz o ich wzajemnych powiązaniach w obrębie danego obszaru Słowiańszczyzny.
3. Student będzie umiał prowadzić uargumentowaną dyskusję z wykorzystaniem merytorycznej argumentacji w języku kierunkowym.
Kompetencje społeczne
Student będzie potrafił:
- rozumieć i krytycznie odnosić się do otaczającej go rzeczywistości;
- dostrzegać zjawiska warte popularyzacji lub badania porównawczego z perspektywy kultury polskiej.
Kryteria oceniania
Bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność podczas dyskusji (przygotowanie prezentacji na zadany temat).
Esej w języku kierunkowym.
Obecność na zajęciach. Możliwe dwie nieobecności w semestrze.
Praktyki zawodowe
Brak.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: