Wiedza o sztuce Chorwacji 3005-KL2WOCH
Konwersatorium daje słuchaczom ogólną orientację w zakresie kultury artystycznej i estetyki, a także analizy dzieł reprezentujących sztuki plastyczne, zwłaszcza malarskich, architektonicznych, rzeźbiarskich, graficznych, performatywnych (ze szczególnym uwzględnieniem ich analizy ikonologicznej). Zaznajamia z obowiązującym w Chorwacji kanonem artystycznym w kontekście zjawisk kulturowych charakterystycznych dla obszaru euroatlantyckiego (zwłaszcza dla Europy Środkowej, Bałkanów, Śródziemnomorza, Europy Zachodniej i Ameryki Północnej). Skupia się na najsilniej obecnych w kulturze chorwackiej tendencjach estetycznych, uwydatniając wpływ, jaki miała na ich kształtowanie sytuacja polityczna i społeczna. Przedstawia je w porządku chronologicznym na przykładach dzieł powstałych w okresie od starożytności do współczesności. Uwrażliwia na specyfikę chorwackiej ikonosfery, uwzględniając jej zróżnicowanie związane z kulturową swoistością poszczególnych zakątków Chorwacji Kontynentalnej (np. Zagorja, Podrawiny, Slawonii) i Chorwacji Adriatyckiej (np. Dubrownika, Dalmacji Środkowej, Istrii).
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu (warsztatu) student/ka:
WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI
– analizuje dzieła sztuk pięknych
– posiada podstawowy zasób pojęć z historii i teorii sztuki
– rozpoznaje specyfikę sztuki kraju
– potrafi wskazać kierunki inspiracji i oddziaływań zewnętrznych
– wyjaśnia dynamikę rozwoju artystycznego kraju
POSTAWY
-- jest świadomym i kompetentnym obserwatorem zjawisk i procesów estetycznych
-- umie dokonać oceny wartości estetycznej danego artefaktu
Kryteria oceniania
Zajęcia w pierwszym i drugim semestrze kończą się testem na ocenę. Ocena końcowa jest średnią z ocen z dwóch testów semestralnych.
Literatura
Wojsław Molè, Sztuka Słowian południowych, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962.
Antun Travirka, Chorwacja. Historia. Sztuka. Dziedzictwo kultury, Zadar 2008.
Antun Travirka, Dalmacja. Historia. Sztuka. Dziedzictwo kultury, Zadar 2008.
Ernst Hans Gombrich, O sztuce, Poznań 2016.
Jan Białostocki, Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982.
Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2008.
Karol Estreicher, Historia sztuki w zarysie, Warszawa 1990.
Marcin Czerwiński, Sztuka w pejzażu kultury, Warszawa 1997.
Stefan Morawski, Główne nurty estetyki XX wieku, Wrocław 1992
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. K. Kubalska-Sulkiewicz, M. Bielska-Łach, A. Mannteufell-Szarota, Warszawa 2003.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: