Polski język migowy - wprowadzenie 3002-SZS-21WT4
Języki migowe stały się w ostatnim czasie ważnym obiektem badań naukowych, ponieważ – mimo pełnej systemowości i złożoności – różnią się pod wieloma istotnymi względami od języków fonicznych. Zdaniem większości badaczy komunikacja migowa opiera się na tych samych – prawdopodobnie uniwersalnych – zasobach poznawczych, które leżą u podstaw komunikacji fonicznej. To, w jaki sposób ta podstawowa ludzka kompetencja językowa, przekłada się na formę poszczególnych języków migowych, jest jednak w dużej mierze zdeterminowane wizualno-przestrzennym medium i odrębnością kulturową społeczności Głuchych. Kurs jest bogato ilustrowany materiałami video – filmami dokumentalnymi, fabularnymi i nagraniami samych Głuchych. Od studentów nie jest wymagana znajomość żadnego języka migowego. Szczegółowo omawiane są następujące zagadnienia teoretyczne:
1. podstawowe fakty dotyczące języków migowych i ich użytkowników,
2. Głusi jako mniejszość językowo-kulturowa,
3. postrzeganie Głuchych przez słyszącą większość dawniej i dziś,
4. status języka migowego w Polsce, Europie i innych częściach świata,
5. edukacja Głuchych w Polsce i na świecie,
6. język migowy jako język naturalny – różne spojrzenia na ludzką kompetencję językową,
7. język migowy a język migany,
8. gramatyczna złożoność języka migowego,
9. rola ikoniczności gramatyce języka migowego.
Teoretyczna część kursu uzupełniona jest piętnastogodzinnym lektoratem PJM na poziomie podstawowym, który obejmuje:
1. ćwiczenia w przełamywaniu barier związanych z używaniem całego ciała jako artykulatora w komunikacji językowej,
2. oswojenie z komunikacją wizualno-przestrzenną oraz z wykorzystaniem przestrzeni migania,
3. słownictwo i konstrukcje pozwalające się na przedstawienie się oraz nawiązanie dialogu,
4. opisywanie wyglądu człowieka,
5. omawianie drzewa genealogicznego rodziny,
6. opisywanie zawodów,
7. opisywanie charakteru osoby,
8. opisywanie lokalizacji (praca z mapą),
9. przedstawianie ścieżki edukacyjnej.
Prowadzący:
Paweł Rutkowski – językoznawca, twórca i kierownik Pracowni Lingwistyki Migowej UW, badacz polskiego języka migowego, słyszący
Marek Śmietana – lektor polskiego języka migowego, przewodniczący komisji egzaminacyjnej polskiego języka migowego UW, Głuchy
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: absolwent zna i rozumie
najważniejsze teorie oraz historyczne i współczesne inicjatywy związane z sztuką zaangażowaną w Polsce i na świecie, m.in. animację kultury, applied arts, audience development, community arts, pedagogikę teatru,
przemiany sztuki współczesnej, jej zróżnicowanie pod względem mediów, strategii i technik.
Umiejętności: absolwent potrafi
stworzyć projekt społeczno-artystyczny, samodzielnie formułując problem, dobierając narzędzia naukowe i praktyczne oraz odpowiednią metodologię;
wykorzystywać posiadaną wiedzę by testować wybrane strategie sztuki w działaniach społecznych,
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
samodzielnego i twórczego działania w kulturze, ze świadomością celowości tych działań i opracowywania ich strategii;
świadomego i twórczego uczestniczenia w kulturze i korzystania z różnorodnych form i strategii artystycznych.
Kryteria oceniania
Test pisemny (sprawdzający znajomość zagadnień teoretycznych) i zaliczenie z PJM (rozmowa migowa)
Literatura
Nie dotyczy. Zajęcia mają charakter praktyczny.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: