Kinofilia, czyli jak kochać kino 3002-KON2021K5
Plan zajęć zostanie przedstawiony i omówiony podczas pierwszego spotkania, jego ostateczny kształt jest bowiem uzależniony zarówno od gości, którzy zgodzą się wziąć udział w konkretnych zajęciach, jak i od propozycji studentek i studentów, którzy przygotują prezentacje.
Zasadniczo zajęcia dzielą się na dwa typy:
I. Zajęcia teoretyczne
W tym bloku zajęć skupimy się na pracy z tekstami, by uporządkować historyczne konteksty kinofilii oraz wprowadzić pojęcia z zakresu teorii filmu, które ułatwiają problematyzację tego zjawiska. Zajmiemy się m.in. takimi kwestiami:
- pionierzy ruchomego obrazu jako pre-kinofile;
- awangardowe źródła kinofilii;
- środowisko francuskiej Nowej Fali jako modelowy przykład kinofilii;
- strategie kinofilskie w świetle polityki autorskiej oraz teorii kina gatunków i kina kultowego;
- autotematyzm filmowym jako wyraz fascynacji estetycznymi, technicznymi i intelektualnymi możliwościami medium;
- kinofilia jako doświadczenie zbiorowe i indywidualne;
- kinofil opuszcza salę kinową: telewizja, wideo, internet jako nowe media kinofilskie;
- najnowsze popularne i artystyczne strategie kinofilskie.
II. Zajęcia analityczne
W tym bloku zajęć będziemy próbować zastosować ustalenia teoretyczne do analizy konkretnych (historycznych i najnowszych) przejawów kinofilii. Zaproszeni goście (praktyczki i praktycy) opowiedzą o źródłach własnej fascynacji kinem i o jej - przede wszystkim zawodowych, ale też w niektórych przypadkach artystycznych - skutkach. Podczas zajęć będziemy również analizować wybrane przez studentki i studentów projekty artystyczne, społeczne czy "fanowskie", które wydają się potwierdzać żywotność tradycji kinofilskiej. Na pewno przyjrzymy się w tym kontekście bliżej:
- projektom artystycznym (przede wszystkim z obszaru kina awangardowego i interaktywnego), które podejmują temat kinofilii;
- blogom i vlogom filmowym;
- współczesnej krytyce filmowej i czasopismom filmowym;
- esejom wizualnym;
- GIF-om;
- stronom fanowskim w internecie oraz pozasieciowym społecznościom fanów;
- turystyce filmowej;
- festiwalom filmowym i Dyskusyjnym Klubom Filmowym;
- muzeom kinematografii i innym instytucjom zajmującym się archiwizacją i digitalizacją zbiorów filmowych (np. Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny czy Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy).
Program zajęć będzie w dużej mierze oparty na prezentacjach przygotowanych przez studentki i studentów, które pozwolą nam zająć się również mniej oczywistymi, bardziej zindywidualizowanymi, niekiedy ulotnymi przejawami współczesnej kinofilii.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Studentka/student zna i rozumie:
- w stopniu zaawansowanym wybrane aspekty historii kultury filmowej;
- podstawowe media i środki transmisji kultury (słowo, obraz, widowisko) oraz ich wpływ na kształt procesu kulturowego;
- w stopniu zaawansowanym wybrane aspekty kultury wizualnej i filmowej oraz relacje między nimi;
- metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury;
- wybrane nurty i narzędzia historii sztuk wizualnych i filmu;
- mechanizmy działania współczesnych instytucji kultury i organizacji pozarządowych działających w kulturze
Studentka/student potrafi:
- wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych;
- interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny;
- określać znaczenie medialnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji;
- wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować uzyskane tymi metodami dane;
- zabierać głos w dyskusji stosując poprawne strategie argumentacyjne i operacje logiczne;
- inicjować i prowadzić badawcze prace zespołowe; współdziałać w zespole z innymi osobami; organizować pracę indywidualną i zespołową.
Studentka/student jest gotowa/gotów do:
- krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści;
- przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów;
- zaangażowania w dialog społeczny i międzykulturowy ze zrozumieniem i empatią;
- samodzielnego, twórczego i przemyślanego działania w kulturze;
- angażowania się w prace zespołowe ze świadomością wagi wspólnego działania i etyczną odpowiedzialnością;
- dążenia do upowszechniania i otwartości zasobów wiedzy.
Kryteria oceniania
Podstawowym warunkiem zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach, na który składają się: obecność (usprawiedliwione są 2 nieobecności w semestrze - osoby mające więcej niż 5 nieobecności nie uzyskają zaliczenia), lektura tekstów oraz aktywne uczestniczenie w dyskusjach i działaniach zaproponowanych przez gości (w tym moderowanie dyskusji). Ocena na zaliczenie wystawiona będzie na podstawie aktywności (OA) oraz przygotowanej przez studentkę/studenta prezentacji omówionej podczas zajęć.
Literatura
Pełna lista lektur zostanie przedstawiona na początku semestru - wszystkie teksty udostępniane będą w postaci skanów na platformie google class room.
Literatura podstawowa:
- Tadeusz Miczka, Marzenia o „kinie na wolności”. Krótka historia futuryzacji polskiego filmu, w: Polska kultura filmowa do 1939 roku, red. Jolanta Lamann-Zajicek, Łódź 2003.
- Germaine Dulac, Istota kina – wizualizacja myśli oraz Jalu Kurek, Kino – zwycięstwo naszych oczu, w: Europejskie manifesty kina. Antologia, red. Andrzej Gwóźdź, Warszawa 2002.
- Tadeusz Lubelski, Kinofilia, czyli wyłonienie się grupy, w: tegoż, Nowa Fala. O pewniej przygodzie kina francuskiego, Kraków 2001.
- Richard Roud, Children of the Cinematheque, w: tegoż, A Passion for Films. Henri Langlois and the Cinematheque Francaise, Baltimore - London 1999.
- Thomas Elsaesser, Kinofilia albo pożytki z odczarowania, „Panoptikum” 2012, nr 11.
- Peter Krämer, „Szanowny Panie Reżyserze...”: listowne reakcje widowni na film „2001: Odyseja kosmiczna” w późnych latach sześćdziesiątych, w: Badania widowni filmowej. Antologia przekładów, red. Konrad Klejsa, Magdalena Saryusz-Wolska, Warszawa 2014.
- Nico Baumbach, Kinofilia, czyli wszystko na co niebo pozwoli, „EKRANy” 2014, nr 6.
- Barbara Klinger, Współczesny kinofil: kolekcjonowanie filmów w erze post-wideo, „Kultura Współczesna” 2008, nr 4.
Literatura uzupełniająca:
- Marcin Adamczak, "Nie wychodząc z domu", „EKRANy” 2015, nr 1 (23).
- "Cinephilia: Movies, Love and Memory", ed. Marijke de Valck, Malte Hagener, Amsterdam University Press, Amsterdam 2005.
- Douglas Cunningham, „It’s all there, it’s no dream”: „Vertigo” and the redemptive pleasure of the cinephilic pilgrimage, „Screen” 2008, vol. 49, nr 2.
- Rafał Koschany, "Dziecięca kinofilia", "Kwartalnik Filmowy" 2013, nr 81.
- Iwona Kurz, „I got you tube”. Kino a serwis YouTube.com – odmiany kinofilii, w: Pogranicza audiowizualności. Parateksty kina, telewizji i nowych mediów, red. Andrzej Gwóźdź, Universitas, Kraków 2010.
- Małgorzata Pawłowska, Fandom: historia miłosna, „EKRANy” 2014, nr 3-4 (19-20).
- Małgorzata Radkiewicz, "Kreacyjna kinofilia", „EKRANy” 2015, nr 3–4 (25–26),
- Jonathan Rosenbaum, "Goodbye Cinema, Hello Cinephilia. Film Culture in Transition", University of Chicago Press, Chicago – London 2010.
- Rodanthi Tzanelli, Konstruowanie filmowego turysty. „Przemysł znakowy” w trylogii „Władca Pierścieni”, w: Badanie widowni filmowej. Antologia przekładów, red. Konrad Klejsa, Magdalena Saryusz-Wolska, Warszawa 2014.
- Bartosz Zając, Esej audiowizualny – w stronę historii, w: Paradygmaty współczesnego kina, red. Ryszard W. Kluszczyński, Tomasz Kłys, Natasza Korczarowska- Różycka, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: