Poetyka i semiotyka porównawcza 3001-P1B1PS
Wykład opisuje w ujęciu porównawczym organizację semiotyczną i sposób kreacji wybranych tekstów kultury jako przekazów modelowanych medialnie.
Poetyka i semiotyka porównawcza wskazuje na istnienie w przekazach różniących się semiotycznie, stylistycznie i medialnie analogicznych struktur tekstowych. Struktury te zakotwiczone są w uniwersum ludzkiego myślenia i postrzegania świata. Porównanie ich pozwala na wskazanie zależności między funkcją tekstu w procesie komunikacji społecznej a jego organizacją, wyborem, jakiego dokonuje spośród dostępnych środków tekstowych i jak je modeluje. Podobnie porównanie organizacji znakowej tekstów, relacji między semiotycznością tekstu a sensorycznością, percepcją pozwala dostrzec interesujące zabiegi tekstowe służące wypowiadaniu znaczeń, emocji, doznań charakterystycznych dla jednego systemu semiotycznego środkami innego.
Wykład dostarcza narzędzi opisu tekstu medialnego. Pokazuje, jak w tekstach zróżnicowanych medialnie funkcjonują środki poetyckie i retoryczne, jakim celom służą i jak są różnicowane. Analizie poddawane są: metafora, powtórzenie, porównanie, hiperbola, epitet, ale także slogan i aforyzm, narracja, czas i przestrzeń. Kategorie te analizowane są porównawczo w odniesieniu do tekstów zróżnicowanych semiotycznie i medialnie. Są to przekazy literackie, filmowe, teatralne, internetowe, prasowe, malarskie, muzyczne.
Analizie poddawane są cechy współczesnej tekstualności digitalnej a także różne rodzaje perswazji medialnej.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Celem wykładu jest dostarczenie studentowi narzędzi opisu tekstów medialnych oraz kształtowanie rozumiejącego, krytycznego odbioru tych przekazów. Po ukończeniu wykładu student potrafi rozpoznać zasady rządzące współczesnym tekstem medialnym, analizować struktury tekstowe wspólne dla różnych typów mediów, dostrzegać i opisywać związki i interakcje, analogie i różnice między tekstami należącymi do odmiennych mediów. Potrafi też rozpoznawać mechanizmy perswazji jawnej i ukrytej, analizować i oceniać formy perswazji medialnej.
Wykład ułatwiła studentowi poruszanie się w przestrzeni medialnej różnorodności i niestabilności, unaocznia rozmaite sposoby interpretowania współczesnego tekstu kultury.
Kryteria oceniania
-kontrola obecności (0-1nb.=4,5; 2nb.=4; 3nb.=3,5; 4nb.=3)
-prezentacja własnego pomysłu badawczego zainspirowanego wykładem lub recenzji wykładu (dla osób chętnych. Podnosi notę wynikającą z kontroli obecności o pół oceny lub całą ocenę – w zależności od poziomu prezentacji).
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Literatura zalecana:
Szczęsna E., Poetyka mediów. Polisemiotyczność, digitalizacja, reklama, Warszawa 2007.
Szczęsna E., Poetyka reklamy, Warszawa 2003.
Szczęsna E. (red.), Przekaz digitalny. Z zagadnień semiotyki, semantyki i komunikacji cyfrowej, Kraków 2015.
(jak również wybrane pozycje z bibliografii zawartej w powyższych książkach)
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: