MD-Edukacja muzyczna 2300-NZ-MD-PW-EM

I. Muzyka a hałas. Subiektywny odbiór zjawisk akustycznych.
1. Słuch akustyczny i słuch muzyczny: specyfika, uwarunkowania, zależności, etapy i możliwości rozwoju.
2.Różnice między słyszeniem a słuchaniem i wsłuchiwaniem się w muzykę.
3. Przeżycie spontaniczne a przeżycie estetyczne muzyki. Różnice i zależności między emocjonalnym a poznawczym odbiorem muzyki.
II. Teoria i praktyka muzyczna: wiedza o dźwiękach, zapisie i odczytywaniu muzyki oraz sposobach organizacji materiału dźwiękowego – nabywanie wiedzy podczas ćwiczeń w formie 5 aktywności muzycznych( gry na instrumentach melodycznych i niemelodycznych, ćwiczeń ruchowych z muzyką, śpiewu, słuchania muzyki i tworzenia muzyki elementarnej) jak też przy pomocy twórczych sytuacji dydaktycznych, w których drogą poznania języka muzyki jest improwizacja ruchowa, improwizacja na instrumentach Orffa, improwizacja głosem w zakresie poznawanych zagadnień muzycznych.
1.Cechy różnicujące dźwięki: barwa, dynamika, czas trwania i wysokość, ich zapis: pięciolinia, klucz muzyczny, nuta jako graficzny symbol dźwięku.
2. Elementy muzyki, sposoby ich odczytywania i zapisu.
Podstawowe pojęcia muzyki tonalnej: skala, gama, tonacja, triada harmoniczna, kadencja. Dźwięki we wzajemnych relacjach czasoprzestrzennych: puls muzyczny, akcenty metryczne, interwały, melodia. Wzorce słuchowo-motoryczne w muzyce i mowie, muzyczne cechy mowy.
3. Harmonia, muzyczne znaczenie pojęcia. Przykładowe rodzaje akompaniamentów opartych na harmonice funkcyjnej.
4. Zasady konstrukcji utworów muzycznych ( sposoby organizacji materiału dźwiękowego) kontrast, tożsamość i podobieństwo. Podstawowe pojęcia dotyczące form muzycznych: motyw, fraza, zdanie, okres, temat, praca motywiczna, praca tematyczna, figuracja, polifonia, homofonia. Formy: jednoczęściowa (A), dwuczęściowa (AB), repryzowa (ABA), rondo, wariacje, forma sonatowa, kanon, fuga, concerto grosso.
III. Muzyka jako źródło przeżycia estetycznego.
1. „Drogi do muzyki”, od przeżycia spontanicznego do przeżycia estetycznego muzyki. Wielopoziomowość i wielowymiarowość oddziaływania muzyki na człowieka- równoczesność emocjonalnego odbioru muzyki z racjonalnym jej ujmowaniem jako podstawa przeżycia estetycznego muzyki.
2. „Potrójna kreacja muzyki” – w świetle literatury i doświadczeń własnych (subiektywne i obiektywne warunki sprzyjające pełnemu przeżyciu muzycznemu). Typy przeżyć muzycznych – próba określenia własnego stylu słuchania muzyki.
IV. Dziecko i muzyka. (Uwaga: ten dział w przedmiocie Edukacja muzyczna jest traktowany informacyjnie, ponieważ pełna jego treść jest przekazywana dla specjalności pedagogika przedszkolna w ramach odrębnego przedmiotu Dziecko i muzyka)
1. Rozwój zdolności muzycznych i muzykalności na poszczególnych etapach rozwoju człowieka. Okresy krytyczne nabywania poszczególnych sprawności muzycznych, zmiany ilościowe i zmiany jakościowe sprawności muzycznych w ujęciu ontogenetycznym.
2. Cele, formy, treści i metody wychowania „przez muzykę do muzyki” dzieci 2-9 letnich.
3.Rozwój myślenia i kształcenie zdolności poznawczych dziecka na materiale muzycznym, dostosowanym do potrzeb i możliwości dziecka na poszczególnych etapach rozwoju ogólnego i muzycznego.
4. Cechy odróżniające wartościowe utwory dla dzieci od kiczu muzycznego. Kryteria doboru repertuaru muzycznego i sposobów zaznajamiania z nim dzieci.