Ekstremizm polityczny 2102-M-D2EKPO-SM
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z głównymi nurtami współczesnych ekstremizmów i radykalizmów politycznych. Zostanie także przedstawiona ich historyczna geneza i ewolucja. Eksplikacji podlegną teoretyczne podstawy i ideowe zaplecze ekstremizmów, a także praktyka ich działania i organizacja. Uwzględniona zostanie m.in. kwestia przemocy. Wyjaśnione będą płaszczyzny i formy dywersyfikacji wewnętrznej idei i ruchów ekstremistycznych. W programie przewidziano kwestie: neonazizmu we współczesnej Europie; przemian neofaszyzmu we Włoszech i Wielkiej Brytanii; przemocy wobec imigrantów i mniejszości kulturowych, będącej efektem nacjonalizmu, ksenofobii i rasizmu; ideologicznych podstaw lewicowego ekstremizmu, wynikających z marksizmu-leninizmu; komunistycznych ruchów radykalnych i ekstremistycznych; ideologicznych i społecznych podstaw anarchizmu oraz działań ruchu anarchistycznego.
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
EK1. Student definiuje pojęcie ekstremizmu politycznego i odróżnia je od radykalizmu politycznego (K_W02).
EK2. Zna historyczne, kulturowe i społeczne konteksty prawicowych i lewicowych ekstremizmów i radykalizmów; wymienia główne ugrupowania ekstremistyczne w Polsce i wybranych państwach Europy i świata (K_W04).
EK3. Analizuje ideowe podstawy i model organizacyjny ruchów ekstremistycznych (K_W08).
UMIEJĘTNOŚCI
EK4. Umie wskazać płaszczyzny wewnętrznego zróżnicowania radykalizmów i ekstremizmów (K_U01).
EK5. Identyfikuje i wyjaśnia język i symbolikę używaną przez główne nurty ekstremizmu. Jest świadomy zagrożeń dla demokratycznego systemu politycznego ze strony różnych nurtów ekstremistycznych oraz także niebezpieczeństw nadużywania pojęcia ekstremizmu (K_U10).
KOMPETENCJE
EK6. Potrafi odnajdować źródła informacji o ekstremistycznych i radykalnych nurtach politycznych w przestrzeni internetowej, w mediach i wydawnictwach bezdebitowych (K_K07)
Kryteria oceniania
Ocenie podlega aktywność na zajęciach, prezentacja multimedialna (fakultatywnie) oraz praca pisemna.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
A.Schaff, Alienacja jako zjawisko społeczne, Warszawa 1999, s. 97-141.
W. Lenin, Co robić? Palące zagadnienia naszego ruchu, Warszawa 1951, cz. I, p. a,b,c, cz. II (a,b,c), cz. III (a,c,e), cz. IV, c,e).
D. Zalega, Zapomniana opozycja-trockizm w PRL, „Lewą Nogą” 2001 nr 13.
U. Ługowska, A. Grabski, Trockizm. Doktryna i ruch polityczny, Warszawa 2003, s. 13-28, 101-115, 161-195.
D. Davin, Mao Zedong, Warszawa 2000, s. 9-91.
P. Malendowicz, Ultralewica a współczesność. Idee, programy, praktyka, Piła 2006, s. 75-130.
P. Kropotkin, Zdobycie chleba, Warszawa 1988, s. 1-63, 72-138, 142-166.
D. Grinberg, Ruch anarchistyczny w Europie Zachodniej 1870-1914, Warszawa 1994.
R. Antonów, Pod czarnym sztandarem. Anarchizm w Polsce po 1980 roku, Wrocław 2004, roz. II-III.
B. Bankowicz, Skrajna prawica w Europie Zachodniej – od marginalizacji do politycznego znaczenia, „Politeja”, 2004 nr 1;
M. Soska, Za świętą Ruś. Współczesny nacjonalizm rosyjski – zarys ideologii, Warszawa 2009, s. 143–195;
O. Grott, Faszyści i narodowi socjaliści w Polsce, Kraków 2007, s. 275–310.
M. Bankowicz, Niedemokratyzmy, Kraków 2011, s. 163–183;
M. Cesarz, Od „Większej Brytanii” do zjednoczonej Europy. Faszystowska doktryna Oswalda Mosleya, Wrocław 2006, s. 70–114, 180–265, 292–322;
R. Pankowski, Neofaszyzm w Europie Zachodniej…, s. 53-65, 77-95;
R. Kilar, Francuski Front Narodowy, Kraków 2001, s. 29–79, 97–110;
A. Dubas, Widmo brunatnej Rosji. Ksenofobia na tle etnicznym – przejawy, przyczyny i prognozy, Warszawa 2008, „Prace OSW” nr 29, www.osw.waw.pl;
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: