Bioklimatologia 1900-1-BIO-SF
Konwersatorium z Bioklimatologii poświęcone jest oddziaływaniu klimatu i pogody na organizmy żywe. Omówione zostają różnorodne zagadnienia związane z wpływem wybranych elementów środowiska przyrodniczego na organizm człowieka, występowaniem bodźców atmosferycznych i ich znaczeniem dla funkcjonowania organizmu i komfortu człowieka. Zajęcia obejmują również przegląd współczesnych problemów badawczych w bioklimatologii, zarówno w ujęciu teoretycznym, jak i stosowanym.
Zajęcia mają charakter prelekcji, którym towarzyszy dyskusja.
Nakład pracy studenta uwzględnia uczestnictwo w zajęciach prowadzonych w sali (w wymiarze 30 godzin), włączając w to aktywne uczestnictwo w dyskusji, a także pracę własną w zakresie przygotowania do egzaminu.
Kierunek podstawowy MISMaP
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się: K_W02, K_W06, K_U07, K_K03
Wiedza: absolwent zna i rozumie
- znaczenie warunków klimatycznych dla funkcjonowania organizmów żywych
- współczesne problemy badawcze w bioklimatologii
- bodźce środowiskowe, w tym atmosferyczne, oddziałujące na człowieka
- mechanizmy i procesy odpowiadające za adaptację organizmów żywych do warunków środowiskowych, w tym warunków klimatycznych
Umiejętności: absolwent potrafi
- dobrać właściwe metody badawcze do problemu badawczego z zakresu bioklimatologii
- rozpoznać korzystne i niekorzystne warunki klimatyczne w różnych kontekstach
- ocenić ryzyko i wskazać potencjalne zagrożenia związane z przebywaniem w określonych warunkach klimatycznych
- przedstawić istotny problem badawczy z zakresu bioklimatologii w sposób zrozumiały dla osoby niezaznajomionej z tą tematyką
- uczestniczyć w dyskusji na temat związany z bioklimatologią używając merytorycznych argumentów
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
- uświadomienia sobie ograniczeń wynikających z niekorzystnych warunków klimatycznych
- oceny ryzyka ekspozycji na niekorzystne warunki klimatyczne
- podjęcia dyskusji w zakresie poprawy warunków klimatycznych w miejscach, w których stanowią one zagrożenie
- przedstawienia istotnego problemu badawczego w sposób zrozumiały dla osób niezaznajomionych z poruszaną tematyką
- aktywnego uczestnictwa w dyskusji i przedstawiania własnych argumentów z poszanowaniem interlokutorów
Kryteria oceniania
Zajęcia oceniane są na podstawie wyników egzaminu końcowego oraz aktywności studentów na zajęciach (uczestnictwa w dyskusji). Egzamin ma formę pisemną i obejmuje pełen zakres tematów poruszanych na zajęciach. Ocena końcowa z przedmiotu wyznaczana jest na podstawie średniej ważonej oceny z egzaminu (waga 75%) i oceny aktywności studenta na zajęciach (waga 25%).
Kryteria oceny egzaminu:
- zgodność udzielonych odpowiedzi z zadanymi pytaniami
- poprawność merytoryczna i kompletność udzielonych odpowiedzi
Kryteria oceny aktywności na zajęciach:
- wartość merytoryczna uwag i krytyczne odniesienie się do omawianego zagadnienia
- umiejętność uzasadnienia argumentów przedstawianych w dyskusji
- systematyczny udział w dyskusji w trakcie całego semestru
- zabieranie głosu z poszanowaniem innych uczestników dyskusji
Obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności. Nieobecność na zajęciach nie zwalnia studenta z obowiązku uzupełnienia zaległego materiału. Łączna liczba nieobecności (usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych) nie może przekroczyć 7.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Podstawowa:
T. Kozłowska-Szczęsna, K. Błażejczyk, B. Krawczyk, 1997, Bioklimatologia człowieka, Monografie IGiPZ PAN, 1
K. Błażejczyk, 2004, Bioklimatyczne uwarunkowania rekreacji i turystyki w Polsce, Prace Geograficzne, 192
T. Kozłowska-Szczęsna, B. Krawczyk, M. Kuchcik, 2004, Wpływ środowiska atmosferycznego na zdrowie i samopoczucie człowieka, Monografie IGiPZ PAN, 4
Uzupełniająca:
K. Błażejczyk, 1993, Wymiana ciepła pomiędzy człowiekiem a otoczeniem w różnych warunkach środowiska geograficznego, Prace Geograficzne, 159
J. Bogucki (red), 1999, Biometeorologia turystyki i rekreacji, Akademia Wychowania Fizycznego, Poznań
S. Klonowicz, S. Kozłowski, 1970, Człowiek a środowisko termiczne, PZWL, Warszawa
S. Kozłowski, 1986, Granice przystosowania, Wiedza Powszechna, Warszawa
A. Krzymowska-Kostrowicka, 1997, Geoekologia turystyki i wypoczynku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
K. C. Parsons, 1993, Human thermal environments. Taylor & Francis Publishing, London
K. Błażejczyk. G. McGregor, 2007, Warunki biotermiczne a umieralność w wybranych aglomeracjach europejskich, Przegląd Geograficzny, 79, 3-4, 401-423
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: