Pracownia fizyczna i elektroniczna 1100-2BF21
Zajęcia na Pracowni Fizycznej i Elektronicznej składają się z 10 sesji zajęć praktycznych w laboratorium elektronicznym lub prowadzonych zdalnie z wykorzystaniem pakietów do pracy zdalnej. Zajęcia praktyczne będą uzupełnione 15 godzinami zajęć przygotowawczych w formie wykładów.
Pracownia umożliwia studentom zapoznanie się z podstawami fizycznymi działania, budową i zastosowaniami układów elektronicznych złożonych z dyskretnych i zintegrowanych układów analogowych i cyfrowych
Podczas kursu słuchacze zdobywają umiejętność stosowania różnych technik pomiarowych, interpretacji danych doświadczalnych, oceny ich błędów oraz porównywania z przewidywaniami teoretycznymi.
Program:
Program Pracowni Fizycznej i Elektronicznej przewiduje wykonanie następujących ćwiczeń laboratoryjnych (literami oznaczono warianty do wyboru, spr. – wymagane jest sprawozdanie))
1. Badanie własności filtrów RC (spr.)
2. Badanie drgań w obwodzie RLC (spr.)
3. Charakterystyka diody germanowej, krzemowej i diody Zenera (spr.)
4. Badanie charakterystyk tranzystora (spr.)
5. Wzmacniacz tranzystorowy (spr.):
a) w układzie o wspólnym emiterze lub
b) w układzie o wspólnej kolektorze lub
c) w układzie o wspólnej bazie.
6. Cyfrowe układy scalone I : bramki i operacje logiczne
7. Cyfrowe układy scalone II : przerzutniki, liczniki, dekodery
8. Cyfrowe układy scalone III (spr.) : projektowanie własnego układu cyfrowego (stopera)
9. Analogowe układy scalone I (spr.) :
a) wzmacniacz operacyjny odwracający, różniczkujący lub
b) wzmacniacz operacyjny nieodwracający, całkujący
10. Analogowe układy scalone II (sygnalizator temperatury).
Uwaga! Program może ulec zmianie w przypadku kinieczności prowadzenia zajęć zdalnie lub zmniejszenia liczby zajęć stacjonarnych w związku z ograniczeniami sanitarnymi.
Wszystkie aktualne informacje zostaną publikowane na platformie Kampus.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć w ramach Pracowni FiE studenci posiadają wiedzę o zjawiskach i technikach pomiarowych stosowanych w badaniach zjawisk fizycznych. Posiadają umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi (multimetry, oscyloskop, komputerowe systemy zbierania danych). Studenci posiadają umiejętność planowania i prowadzenia pomiarów. Posiadają umiejętność interpretacji danych doświadczalnych oraz potrafią dokonywać analizy wyników z uwzględnieniem niepewności pomiarowych. Studenci potrafią zaprojektować, zbudować i uruchomić podstawowe układy elektroniczne.
Kryteria oceniania
Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach laboratoryjnych jest obowiązkowa. Nieobecność należy usprawiedliwić odpowiednim zaświadczeniem. Przewidywane są terminy dodatkowe dla osób, które z przyczyn losowych nie mogły być obecne na zajęciach.
Każde ćwiczenie wykonywane na Pracowni fizycznej i elektronicznej jest oceniane; ocenie podlega przygotowanie studenta do wykonanie ćwiczenia (kartkówka), sposób prowadzenia pomiarów oraz pisemne sprawozdanie z przeprowadzonego doświadczenia.
Zajęcia przygotowawcze kończą się kolokwium końcowym.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen za wykonanie ćwiczeń laboratoryjnych oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego.
Ocena końcowa z Pracowni fizycznej i elektronicznej wystawiana jest na podstawie średniej ważonej ocen uzyskanych z ćwiczeń laboratoryjnych oraz oceny z kolokwium końcowego (ocena z kartówki liczona jest z wagą 0.2, ocena z raportu-z wagą 1, a ocena z kolokwium-z wagą 2).
Kartówki będą odbywały się poprzez platformę Kampus.
Literatura
1. Instrukcje do ćwiczeń dostępne na Kampusie
2. Paul Horowitz, Winfield Hill, Sztuka elektroniki, cz. 1 i 2,
3. Thomas C. Hayes, Paul Horowitz, Learning the art of electronics: a hand-on lab course
4. John Watson, Elektronika
5. Piotr Górecki, Wyprawy w świat elektroniki oraz Wyprawy w świat elektroniki. Wyższy stopień wtajemniczenia
6. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003
7. T. Stacewicz, A. Kotlicki, Elektronika w laboratorium naukowym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994
8. J.R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995.
9. Kurs elektroniki Forbot [poziom I i poziom II] oraz kurs techniki cyfrowej Forbot [cyfra]
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: