(AB) Dydaktyka Szkoły Wyższej 0000-SZD-DSW-AB-Cz
Dydaktyka to ważny element działalności szkoły wyższej. Pozostając w nierozerwalnym związku z działalnością badawczą stanowi fundament akademickiej wspólnoty. Uprawianie nauki silnie oddziałuje na jakość dydaktyki i oczywiście dobrze prowadzone nauczanie powinno czerpać korzyści z badań. Istotnie zyskuje też powiązana z nauczaniem działalność badawcza. W miarę możności oba rodzaje działalności akademickiej powinny wzmacniać się wzajemnie.. Aby dydaktykę akademicką móc uznać za dobrą, konieczna jest nie tylko znajomość konkretnych technik, narzędzi i metod nauczania, ale przede wszystkim ciągła i świadoma refleksja nad celami i efektami kształcenia. Wymaga to stale podejmowanego wysiłku, aby zmierzając do realizacji celów korzystać z wiedzy na temat tego, jak ludzie się uczą i stosować zasady nauczania oparte na dobrych badaniach.
Celem ogólnym zajęć będzie:
– kształtowanie wiedzy niezbędnej w procesie nauczania i ugruntowanie sprawności wyszukiwania jej wiarygodnych źródeł.
– rozbudzenie i udoskonalenie refleksji nauczycielskiej w ścisłym związku z praktyką dydaktyczną i badawczą uczestników,
– kształtowanie umiejętności i postaw sprzyjających rozwojowi kompetencji nauczyciela akademickiego, dbałego o swój rozwój indywidualny, a zarazem umiejącego współdziałać z innymi nauczycielami akademickimi,
Zajęcia odbywają się w pięciu czterogodzinnych sesjach warsztatowych, poświęconych:
1) miejscu dydaktyki w działaniu uczelni, celach i uwarunkowaniach nauczania w akademii, podstawom andragogiki;
2) planowaniu dydaktycznemu
3) stylom, metodom, strategiom i technikom nauczania przydatnym w dydaktyce akademickiej, (2 sesje)
4) ocenianiu (problematyka związana m.in. z funkcjami i kryteriami oceniania diagnostycznego, kształtującego i sumatywnego).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć doktorantka/doktorant:
– dokonuje samodzielnej analizy i interpretacji aspektów związanych z projektowaniem dydaktyki, metodami nauczania i ocenianiem;, określa ich wzajemne związki oraz wpływ na efektywność kształcenia;
– potrafi zaplanować zajęcia i realizować je z wykorzystaniem nowoczesnych metod i narzędzi.
– potrafi wyszukać, poddać krytycznej analizie, wykorzystać literaturę przedmiotu z zakresu dydaktyki akademickiej;
– rozpoznaje swoje mocne i słabe strony jako nauczyciela akademickiego oraz umie opracować efektywny plan doskonalenia swoich kompetencji;
– potrafi samodzielnie planować i działać na rzecz własnego rozwoju oraz inspirować i organizować rozwój innych osób.
– potrafi podjąć rzeczową dyskusję naukową nad różnymi aspektami dydaktyki akademickiej, przy czym:
a) jasno formułuje i umie uargumentować swoje stanowisko na podstawie własnego doświadczenia,
obserwacji i literatury przedmiotu,
b) umie modyfikować własne tezy uwzględniając wagę argumentacji przedstawionej w dyskusji;
Kryteria oceniania
opis wymagań związanych z uczestnictwem w zajęciach, w tym dopuszczalnej liczby nieobecności podlegających usprawiedliwieniu
Udział w zajęciach jest obowiązkowy. Dopuszcza się jednorazową usprawiedliwioną nieobecność (4h) z koniecznością samodzielnego lub w porozumieniu z innymi uczestnikami zajęć (w przypadku zadania zespołowego) wykonania zadania końcowego przewidzianego na tych zajęciach.
kryteria oceniania
Podstawą zaliczenia zajęć jest:
a) obecność na zajęciach;
b) przygotowanie do zajęć;
c) aktywny udział w dyskusjach, w zadaniach grupowych i innych formach prac warsztatowych;
d) przygotowanie wypowiedzi pisemnej, która będzie oceniona zgodnie z kryteriami wypracowanymi podczas zajęć, przedstawiającej refleksję doktoranta jako początkującego nauczyciela akademickiego na temat:
– projektowania dydaktyki akademickiej,
– stylów, metod, strategii, technik nauczania,
– oceniania.
Literatura
Wybór fragmentów z przedstawionych poniżej:
D.C. Philips, J.F.Soltis, Podstawy wiedzy o nauczaniu, 2003
K. Kruszewski (red.) Sztuka nauczania, 2005
Jay McTighe, What is Understanding by Design? 2012
Elizabeth Barkley, Student Engagement Techniques: A Handbook for College Faculty. 2010
J. Cowan, On Becoming an Innovative University Teacher, 2006
J.Biggs, C.Tang, Teaching Quality Learning at University, 2007
A. Janowski (red.) Nauczanie w praktyce, 2009
K. Kruszewski, Sztuka nauczania, 2005
A.Rozmus, Wykładowca doskonały, 2010
R.Gagne, L. Briggs, W. Wager, Zasady projektowania dydaktycznego, 1992
A. Szerląg (red.), Problemy edukacji w szkole wyższej, 2006
B.Gross, Tools for Teaching, 2009
Pedagogies for the Future : Leading Quality Learning and Teaching in Higher Education. Ed. by Robyn Brandenburg and Jacqueline Z. Wilson. 2013.
F.Brzeźnicki, Zagadnienie dydaktyki szkoły wyższej, 2009
Shaping Higher Education with Students : Ways to Connect Research and Teaching. Ed. by Vincent C.H. Tong, Alex Standen, Mina Sotiriou. 2018.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: